Η μαγευτική εμπειρία μιας Traviata: Μια νέα προσέγγιση σε μια κλασική όπερα”

Όταν αναζητά κανείς στο Google τον Giuseppe Verdi, το πρώτο έργο που εμφανίζεται αμέσως μπροστά του είναι η πασίγνωστη όπερα “La Traviata”. Αυτή η όπερα παρουσιάζεται ετησίως σε πολλά θέατρα σε όλο τον κόσμο, λόγω της μουσικής της εμβέλειας και της δραματικής της πλοκής. Έχει ερμηνευθεί από πολλούς καταξιωμένους καλλιτέχνες, από τη Ρόζα Πόνσελ το 1930 έως τη Nadine Sierra το 2024. Αρχικά, όταν παρουσιάστηκε το 1853 στη Βενετία, ο κόσμος αντιμετώπισε τη χαρακτηριστικά προκλητική ηρωίδα Βιολέτα με δυσπιστία και επιφυλακτικότητα. Αυτό οφειλόταν στο “αμφιλεγόμενα ηδονιστικό” χαρακτήρα της. Παρόλα αυτά, με την πάροδο του χρόνου, η δημοφιλία της όπερας αυξήθηκε τόσο πολύ, ώστε να γίνει αναπόσπαστο κομμάτι του προγράμματος σχεδόν κάθε θεατρικής σεζόν από το 1860 μέχρι σήμερα

Η παρακολούθηση μιας Traviata αποτελεί πάντα μια υποσχόμενη εμπειρία, καθώς κάθε τραγουδίστρια προσδίδει τον δικό της χαρακτήρα στη Βιολέτα. Όσον αφορά τη μουσική, αναγνωρίζουμε την πρόθεση του Verdi να αποκλίνει από τις συμβατικές ιταλικές όπερες, που ακολουθούν συγκεκριμένα πρότυπα. Εκτός από ένα άρια της Βιολέτας στην πρώτη πράξη, η οποία ακολουθεί την κλασική δομή ρετσιτατίβο-καβατίνα-ρετσιτατίβο-καμπαλέτα, η υπόλοιπη όπερα οργανώνεται μουσικά έτσι ώστε να ανταποκρίνεται στις δραματικές απαιτήσεις του έργου. Μια σημαντική πρωτοπορία που αποδεικνύει τον μουσικό αυτοδιδακτισμό του Verdi είναι η ενσωμάτωση ενός πρώιμου leitmotiv, μιας μελωδίας που εμφανίζεται συχνά και συνδέεται με έναν χαρακτήρα ή ένα αντικείμενο. Αυτή η ιδέα αναπτύχθηκε από τον Richard Wagner. Στην Traviata, αυτό το leitmotiv εμφανίζεται ως μια μελωδία που ο Αλφρέντο τραγουδά στη Βιολέτα, εκφράζοντας τον έρωτά του. Επαναλαμβάνεται σε κρίσιμα σημεία κατά τη διάρκεια της όπερας, από τον έρωτα της Βιολέτας μέχρι τη στιγμή πριν από τον θάνατο της. Αυτός ο λειτουργικός συνδυασμός αναλύει τη συναισθηματική κατάσταση της Βιολέτας, που συνεχώς αγαπά τον Αλφρέντο. Αξίζει να σημειωθεί ότι η όπερα αποτελείται από τρεις κύριους ρόλους: μια σοπράνο ως Βιολέτα, έναν τενόρο ως Αλφρέντο και έναν βαρύτονο ως Τζόρτζιο Ζερμόν. Παρόλο που οι τελευταίοι δύο ρόλοι έχουν ερμηνευθεί από πολλούς τραγουδιστές, με τεράστιες επιτυχίες από κάθε έναν, ο ρόλος της Βιολέτας προσφέρει μια ιδιαίτερη προοπτική. Κάθε μεγάλη λυρική σοπράνο αναλαμβάνει τον ρόλο της Βιολέτας, αλλά φαίνεται να αποτυπώνει μόνο ένα μέρος του πολυπλοκότερου αυτού χαρακτήρα. Για παράδειγμα, η Μαρία Κάλλας προσέφερε τη δραματικότητα και τον φωνητικό ενθουσιασμό με τις χαμηλές νότες της, αλλά δυσκολεύτηκε να αποδώσει με την ηρωική της φωνή την ευαισθησία της Βιολέτας ως νεαρής γυναίκας που υποκύπτει στις ηδονές του έρωτα, ιδίως στην πρώτη πράξη. Από την άλλη πλευρά, η Τζόαν Σάντερλαντ εστίασε στην ομορφιά της γλυκειάς φωνής της, αλλά αντιμετώπισε προβλήματα στην άρθρωση, που επηρέασαν την απόλαυση του κειμένου. Φυσικά, πρέπει να τονίσουμε ότι οι ερμηνείες αυτές αποτελούν σημαντικές προσθήκες στην οπερατική ιστορία και δεν υποτιμούμε καμία από αυτές
Εάν όμως χρειαζόταν να επιλέξουμε την “καλύτερη” ερμηνεία, θα πρέπει να αναφέρουμε την ηχογράφηση με την Anna Moffo από το 1965. Η Moffo πρόσφερε στη Βιολέτα μια πανέμορφη προοπτική, χαρίζοντάς της μια παιχνιδιάρικη και πονηρή διάθεση κατά τη διάρκεια της πρώτης πράξης, καθώς επιτυγχάνει τη γνωριμία της με τον Αλφρέντο και ακόμη κατά την καμπαλέτα “Sempe libera”. Στη δεύτερη πράξη, αλλάζει το ύφος της και παρουσιάζει μια ώριμη γυναίκα που έχει συνείδηση των πράξεων της και της ηθικής της απέναντι στον πεθερό της. Τελικά, στην τρίτη πράξη ολοκληρώνει την εικόνα της, αφού αποχαιρετά τον αγαπημένο της Αλφρέντο, με συγκινητική αίσθηση
Το να παρακολουθήσει κανείς μια Traviata είναι πάντα μια υποσχόμενη εμπειρία, καθώς κάθε τραγουδίστρια προσδίδει τον δικό της χαρακτήρα στη Βιολέτα, καθώς και στους υπόλοιπους συντελεστές. Είναι σημαντικό να μην είμαστε προκατειλημμένοι και να εκτιμήσουμε την όπερα στη σύγχρονη εποχή. Έτσι, αν ποτέ σας δοθεί η ευκαιρία, μην διστάσετε να αναζητήσετε μια Traviata, γιατί είναι μια μοναδική εμπειρία που θα σας μαγέψει.
Πηγή