Η ιστορία της Οξάνα Μαλάγια είναι μια συναρπαστική αλλά ενδεχομένως θλιβερή ιστορία, που αντικατοπτρίζει το πείσμα και την επιβίωση αντιμέτωπη με τις δυσκολίες. Αυτή η νεαρή κοπέλα από τη Σοβιετική Ουκρανία μεγάλωσε σαν σκύλος μέσα σε μια αγέλη, έχοντας ελάχιστη ανθρώπινη επαφή και χωρίς να μάθει ποτέ τη γλώσσα των ανθρώπων. Ακολουθώντας μια σκυλίτσα που την αγάπησε και την προστάτευσε, η Οξάνα ζούσε ανάμεσα σε αδέσποτα σκυλιά για πέντε ολόκληρα χρόνια.
Η Οξάνα γεννήθηκε σε μια φτωχή οικογένεια το 1983 στην πόλη Νόβα Μπλαγκοβιστσένκα. Οι γονείς της αγνόησαν την ύπαρξή της και την εγκατέλειψαν ένα παγωμένο βράδυ του 1986. Απελπισμένη για ζεστασιά, ακολούθησε την σκυλίτσα της, τη Νάιντα, σε ένα καταφύγιο σκύλων και εκεί άρχισε η περιπετειώδης ζωή της. Ζώντας ανάμεσα σε αδέσποτα σκυλιά, η Οξάνα μάθαινε να επιβιώνει και να συμπεριφέρεται σαν σκύλος.
Μετά από πέντε χρόνια, οι αρχές της χώρας την ανακάλυψαν και προσπάθησαν να την απομακρύνουν από την αγέλη σκύλων που τη θεωρούσε δική της. Οι συνεργάτες των αρχών προσπάθησαν να παρασύρουν τα υπόλοιπα σκυλιά με φαγητό, ώστε να μπορέσουν να πλησιάσουν την Οξάνα και να την απομακρύνουν. Μεταφέρθηκε σε ένα κέντρο φροντίδας παιδιών, όπου λάμβανε θεραπεία και εκπαίδευση. Παρά την πρόοδο που έχει κάνει από τότε, εξακολουθεί να αντιμετωπίζει δυσκολίες και να επιδεικνύει ορισμένες συμπεριφορές ενός σκύλου, όπως το γάβγισμα και το περπάτημα στα τέσσερα.
Δυστυχώς, η Οξάνα δεν είναι η μόνη περίπτωση που έχει παρουσιαστεί στον κόσμο. Υπάρχουν άλλες περιπτώσεις παιδιών που έχουν αποξενωθεί από την ανθρώπινη επαφή και μεγαλώνουν με αδέσποτα ζώα. Αυτά τα “άγρια παιδιά”, όπως αποκαλούνται, συνήθως αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην κοινωνικοποίηση και την επικοινωνία με τους ανθρώπους. Παρόλα αυτά, η ιστορία της Οξάνας και άλλων παρόμοιων περιπτώσεων δείχνουν την ανθρώπινη προσαρμοστικότητα και ανθρωπιά που μπορούν να εμφανιστούν, ακόμα και σε ακραίες συνθήκες.
Παρά τα δεινά που αντιμετώπισε, η Οξάνα συνεχίζει να προχωρά και να βρίσκει χαρά στη φροντίδα των ζώων. Η επιβίωσή της είναι ένα συνεχές μάθημα για την ανθρώπινη αντοχή και τη δύναμη της θέλησης. Η ιστορία της Οξάνας μας υπενθυμίζει όχι μόνο τη σημασία της ανθρώπινης επαφής και επικοινωνίας, αλλά και το πόσο σημαντικό είναι να παρέχουμε αγάπη και φροντίδα στα παιδιά και να τα υποστηρίζουμε στη διαδρομή τους για να γίνουν οι καλύτερες εκδοχές τους.
Πηγή
