Η στιγμή που το παιδί αναπηδά από τον ύπνο τρομαγμένο, αρχίζοντας ακόμα και να κλαίει για τον εφιάλτη που πίστεψε ότι ζέστανε, μπορεί να βρει τους γονείς αμήχανους και αβέβαιους σχετικά με το πώς να αντιδράσουν. Οι εφιάλτες και ο νυχτερινός τρόμος αποτελούν συχνά φαινόμενα, επηρεάζοντας πάνω από το μισό των παιδιών ηλικίας 3-12 ετών, σύμφωνα με έρευνες. Αν και είναι φυσιολογικά για την παιδική ηλικία, μπορούν να προκαλέσουν έντονο φόβο και ανησυχία στο παιδί.
Οι εφιάλτες συμβαίνουν κατά τη διάρκεια του ύπνου REM, του τελευταίου σταδίου του ύπνου, και μπορεί να προκαλέσουν συνηθισμένα όνειρα σχετικά με κίνδυνο ή απειλή, τα οποία το παιδί μπορεί να ανακαλέσει με ακριβή λεπτομέρειες. Ο νυχτερινός τρόμος είναι λιγότερο συχνός, αλλά πιο ενοχλητικός για τους γονείς. Εμφανίζεται νωρίτερα στον ύπνο και μπορεί να επηρεάσει το παιδί προκαλώντας έντονες αντιδράσεις όπως ουρλιαχτά, έντρομο βλέμμα και ταχυπνοια.
Αν είστε γονέας που αντιμετωπίζει αυτά τα προβλήματα με το παιδί σας, υπάρχουν μερικές συμβουλές που μπορείτε να ακολουθήσετε για να το καθησυχάσετε:
1. Δείξτε υπομονή: Στην περίπτωση του νυχτερινού τρόμου, η καλύτερη αντίδραση είναι να δείξετε υπομονή. Συνήθως ο τρόμος υποχωρεί μέσα σε λίγα λεπτά και το παιδί δεν θυμάται τίποτα το πρωί. Απλά φροντίστε να μην τραυματιστεί κατά τη διάρκεια των ανεπίτηδευτων κινήσεών του.
2. Συζητήστε για τα άσχημα όνειρα: Αν το παιδί περνάει δύσκολες στιγμές με τα άσχημα όνειρά του, προσπαθήστε να του μιλήσετε για αυτό πριν πάει για ύπνο. Μιλήστε με αγάπη και καθησυχάστε το, για να μειώσετε την πιθανότητα νέων εφιαλτών.
3. Αποφύγετε την εξάρτηση από τη συνοδεία των γονέων: Ενθαρρύνετε το παιδί να αναπτύξει τη δική του ικανότητα να ηρεμεί μετά από έναν εφιάλτη. Μην το βοηθάτε να εξαρτάται από το να κοιμάται μαζί σας, καθώς αυτό μπορεί να αυξήσει τη συχνότητα των εφιαλτών.
4. Μιλήστε με έναν ειδικό: Εάν οι εφιάλτες είναι επαναλαμβανόμενες και επηρεάζουν έντονα τη ζωή του παιδιού, είναι πιθανό να χρειαστεί να συμβουλευθείτε ένα παιδίατρο. Μια πιθανή αντίδραση που απαιτεί προσοχή είναι η διαταραχή μετατραυματικού στρες.
5. Δείξτε αγάπη και κατανόηση: Το πιο σημαντικό που μπορείτε να κάνετε ως γονέας είναι να δείξετε στο παιδί αγάπη και κατανόηση. Ακούστε τις ανησυχίες και τις φόβους του και προσπαθήστε να του παρέχετε ένα αίσθημα ασφάλειας και προστασίας.
Όταν αντιμετωπίζετε τέτοιες παραστάσεις με το παιδί σας, είναι σημαντικό να θυμάστε ότι αυτά τα προβλήματα είναι φυσιολογικά και συνήθως υποχωρούν με τον χρόνο. Ωστόσο, η υποστήριξη και η κατανόηση από τους γονείς μπορεί να βοηθήσουν στην αντιμετώπισή τους και στην αποφυγή τυχόν επιπτώσεων στη συμπεριφορά και την ψυχολογία του παιδιού.
Πηγή
