Η Ολλανδία θεωρείται σήμερα η πρώτη και μοναδική χώρα στον κόσμο που δεν έχει αδέσποτα ζώα. Αυτό το επίτευγμα δείχνει τη δέσμευση και τον σεβασμό των Ολλανδών έναντι των κατοικίδιων ζώων τους.
Η ιστορία των αδέσποτων στην Ολλανδία χάνεται στον 19ο αιώνα, όταν οι ανώτερες κοινωνικές τάξεις κατείχαν σκύλους ως σύμβολο κύρους και ανωτερότητας, ενώ οι κατώτερες τάξεις είχαν να αντιμετωπίσουν τον εγκλεισμό και την εγκατάλειψη των ημίαιμων σκύλων τους. Η κακοποίηση και η ευρεία εξάπλωση λύσσας συντελέστηκαν στην εμφάνιση αδέσποτων ζώων, που αυξήθηκαν με τις αδέξιες γεννήσεις.
Η κατάσταση γινόταν όλο και πιο τραγική, καθώς χιλιάδες αδέσποτα ζωάκια περιφέρονταν στους δρόμους. Ωστόσο, η Ολλανδία δεν έμεινε σιωπηλή. Η κυβέρνηση ανέλαβε δράση εισάγοντας προγράμματα και νομοθεσία για να επιλύσει αυτό το ανθρωπιστικό πρόβλημα.
Το πρώτο πρόγραμμα που θέσπισε η Ολλανδία ήταν η προσφορά δωρεάν στειρώσεων και εμβολιασμών για κατοικίδια ζώα. Κατά τη διάρκεια συγκεκριμένων χρονικών διαστημάτων, οι ιδιοκτήτες μπορούσαν να επισκεφθούν κτηνιατρικές κλινικές και να εκτελέσουν αυτές τις διαδικασίες δωρεάν. Με αυτόν τον τρόπο, η Ολλανδία κατάφερε να στειρώσει το 70% των θηλυκών σκύλων, μειώνοντας σημαντικά τον αριθμό των αδέσποτων ζώων.
Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας ήταν η θέσπιση αυστηρών νόμων προστασίας ζώων. Ο οργανισμός Society for the Protection of Animals ιδρύθηκε το 1864 και αργότερα επιβλήθηκε ο νόμος που προστατεύει τα ζώα. Αυτός ο νόμος απαγορεύει την κακοποίηση και την εγκατάλειψη ζώων και επιβάλλει αυστηρές ποινές σε περιπτώσεις παραβίασης. Για να αντιμετωπίσει αυτά τα περιστατικά, η Ολλανδία δημιούργησε ειδικές αρχές και αστυνομικά τμήματα για την προστασία των ζώων.
Εξίσου σημαντική ήταν η επικέντρωση στην υιοθεσία αντί της αγοράς κατοικίδιων ζώων. Οι πολίτες ενθαρρύνονταν να υιοθετήσουν ζώα από καταφύγια και όχι από καταστήματα pet shop. Το αποτέλεσμα ήταν η υιοθέτηση ενός εκατομμυρίου αδέσποτων ζώων, που αντιστοιχεί στο 90% του πληθυσμού τους.
Οι προσπάθειες της Ολλανδίας μπορούν να χρησιμεύσουν ως παράδειγμα για την Ελλάδα. Το αποτέλεσμα είναι εφικτό, αλλά απαιτεί την ενεργή συμμετοχή και τη συνεργασία όλων. Ας ελπίσουμε ότι στο μέλλον θα καταφέρουμε και εμείς να μειώσουμε σημαντικά τον αριθμό των αδέσποτων ζώων στη χώρα μας.
Πηγή
